Met reeds vijf albums op haar conto was het een beetje afwachten hoe de nu 55-jarige Amerikaanse singer-songwriter Eileen Rose (Giadone) uit Nashville, Tennessee maar met Ierse en Italiaanse roots ons zou proberen te verrassen met de release van haar zesde plaat, de opvolger van het al in 2014 uitgebrachte laatste album “Be Many Gone”. In de recensie van die plaat betuigde ik destijds tonnen respect en bewondering voor haar onmiskenbare talent als zangeres en als songschrijfster en ik noemde die plaat haar beste uit haar carrière, een succesrijke muzikale loopbaan die omstreeks het jaar 2000 begon met de release van haar debuutplaat “Shine Like It Does”.

Dat ze ons zeer aangenaam weet te verrassen met haar nieuwste album “Muscle Shoals” is eigenlijk een ‘understatement’ en ook de eretitel van beste plaat uit haar carrière verhuist meteen naar dit pas op de markt verschenen nieuwe album. Met niet minder dan zeventien (17 !!!) schitterende liedjes die ze met haar trouwe begeleidingsgroep ‘The Holy Wreck’ in de wereldberoemde ‘Muscle Shoals Sound Studio’ in Muscle Shoals, Alabama heeft opgenomen zal ze iedere rechtgeaarde muziekliefhebber van haar grote singer-songwriter-talent weten te overtuigen.

De eerste negen nummers op deze cd zijn splinternieuwe songs en de resterende acht zijn in deze legendarische studio heropgenomen versies van de beste liedjes uit haar carrière van twee decennia. Laat ook u meteen overtuigd geraken van de schoonheid van het werk van Eileen Rose door even te luisteren naar de twee hieraan toegevoegde audiovideo’s van liedjes die op het nieuwe album te horen zijn: het stevig rockende “Trying To Lose You” en de adembenemend mooie soulballad “Am I Really So Bad” die ze in ware Otis Redding-stijl brengt.

Andere topsongs op dit album die u probleemloos ettelijke keren opnieuw zal willen horen is de soulvolle, naar gospel neigende openingballad “She’s Gone” over het verlies van haar moeder, het zeer catchy en melodieuze nummer “Hush Shhh” en de vrolijk uptempo-rockende songs “Get Up” en “On Shady Hill”. Van de heropgenomen oudere nummers onthouden we vooral “Shining”, het op Dylaneske wijze door mondharmonica geïntroduceerde nummer “Good Man”, de melancholische songs “Stagger Home” en “Sad Ride Home”, naast het in een knap duet met Joshua Hedley gebrachte liedje “Old Time Reckoning”.

Er staan ook twee coverversies op “Muscle Shoals” met de reeds in 1981 door de Britse rockband ‘King Crimson’ op hun achtste album “Discipline” uitgebrachte ballad “Matte Kudasai” (= japans voor ‘please wait’), een versie die sterke gelijkenissen vertoont met de lo-fi klassieker “Albatross” van ‘Fleedwood Mac’. Daarnaast brengt Eileen Rose een a capella-coverversie van het 65 jaar oude Ierse volksliedje “The Auld Triangle” dat door Brendan Behan werd geschreven voor zijn toneelstuk ‘The Quare Fellow’ uit 1954. Dit folkliedje werd echter pas later wereldwijd beroemd in de modernere coverversies van o.a. ‘The Dubliners’ eind jaren ’60 en ‘The Pogues’ in 1984 op hun plaat “Red Roses For Me”.

Voor wie tot nu toe nog niet vertrouwd was met het repertoire van Eileen Rose is “Muscle Shoals” een uitstekende kans om zowel kennis te maken met haar nieuwste songs als met de beste liedjes uit haar muzikale carrière die hier in één van de meest legendarische opnamestudio’s ter wereld in een modern kleedje werden gestoken. De aanschaf van deze knappe plaat is dan ook een ware aanrader.

(valsam)